Menakıbname Tasavvuf Edebiyatı içerisinde yer alan edebi türlerden olup ermiş, veli ve din büyüklerinin göstermiş olduğu kerametleri konu edinen eserlere verilen isimdir.
Menakıb-ı Şeyh İbrahim Gülşeni ve Menakıb-ı Hacı Bektaş-ı Veli bu türün bilinen örneklerindendir.
Ermişlerin, velilerin, tarikat büyüklerinin ve şeyhlerin kerametlerini kaleme alan edebi eserlere Menakıbname denir.
Tasavvuf Edebiyatı içerisinde önemli bir yere sahip olan Menakıbname dini hikayeler olan menkıbelerin bütününe verilen isimdir. Bu hikayeler daha çok dini yönü ile ön plana çıkmış kişilerin hayatlarından alınmış hikayelerdir.
Bir kahramanın ya da bir tarikat büyüğünün ya da önderinin olağanüstü özelliklerini ön plana çıkarmak için yazılan, çoğunlukla düz yazı şeklinde olan edebi türe Menakıbname denir.
İslam ülkelerinin edebiyatlarında kahramanların, din büyüklerinin, tarikat kurucularının, ermişlerin olağanüstü yaşamlarını ve kerametlerini anlatan yapıtlara Menakıbname denir.
Divan Edebiyatı içerisinde örneklerine rastlayabileceğimiz dini karakterli hikayeler olan menkıbelerin toplamına Menakıbname denilmektedir. Bazıların gerçeküstücü bir anlatım söz konusudur. X. yüzyıldan itibaren ilk örneklerine rastlanır.
